De paradox van de gever: ik was de grootste hulp en de grootste blokkade van mijn team. Hoe kon dat?
Stel: je bent de collega die altijd klaarstaat, de expert die de processen vlot trekt, de 'gever' van het team. Maar wat als juist die bereidheid om altijd alleen maar te geven een onzichtbare barrière opwerpt die je teamdynamiek ondermijnt?
